Podatków przerzucanie
office-system.com.pl
Podatków przerzucanie, polega na tym, że podatnik (dłużnik podatkowy wyznaczony aktem ustawodawczym do zapłaty podatku) przesuwa gospodarczo dotykający go ciężar opodatkowania na inny podmiot gospodarujący. Już merkantyliści (merkantylizm) i fizjokraci (fizjokratyzm) poświęcali wiele uwagi temu zagadnieniu, a od czasów klasycznej ekonomii politycznej stanowi ono nierozłączną część składową ekonomii burżuazyjnej i burżuazyjnej nauki o finansach. P.p. należy do ekonomicznych skutków podatku łącznie z innymi, jak unikanie, pochłanianie czy umorzenie (amortyzacja) podatku. Burżuazyjna nauka o p.p. odróżnia proces p.p. jako proces gospodarczy, odbywający się za pomocą zmiany cen, od wyniku tego procesu, tj. od faktycznego (ostatecznego) przerzucenia. P.p. powoduje zarówno skutki mikroekonomiczne, jak i makroekonomiczne (makroekonomiczne i mikroekonomiczne wielkości), przede wszystkim w zakresie podziału (ostatecznego podziału) dochodu narodowego. Empiryczne badania p.p. w kapitalizmie są na ogół niewystarczające do uogólnień naukowych, wobec czego burżuazyjna nauka o p.p. ogranicza się do stawiania pewnych prognoz. Tradycyjna burżuazyjna nauka o p.p., podkreślając przerzucanie w przód przez podwyższanie ceny o kwotę podatku oraz przerzucanie wstecz czy odrzucanie podatku za pomocą obniżania przez podatnika płaconych przez niego zarobków za pracę czy cen płaconych dostawcom, wiązała p.p. (głównie) z teorią cen, zwłaszcza z równowagą cen w warunkach wolnej konkurencji. Współczesne, burżuazyjne teorie p.p, opierając się także na wynikach badań ekonometrycznych lub stosując metody matematyczne do zagadnień ostatecznego rozkładu ciężaru opodatkowania, biorą pod uwagę cały obieg gospodarczy i na tym tle rozszerzają zakres oddziaływania gospodarczego p.p. przez uwzględnienie np. znaczenia obciążenia podatkowego dla polityki monetarnej lub wpływu wydatków państwowych (także na zbrojenia) dla polityki podatkowej. Wbrew twierdzeniom (niektórych) uczonych burżuazyjnych wszystkie kapitalistyczne podatki mogą i faktycznie obciążają ostatecznie konsumpcję klasy robotniczej. P.p. w socjalizmie ma zasadniczo planowy charakter z uwagi na planowanie cen.
Najnowsze komentarze